maandag 5 december 2011

Sigarettenpakjes moeten roken ontmoedigen

Roken. Laten we het gerust vergelijken met een spelletje darts spelen met een blinde: compleet nutteloos en je weet dat er vroeg of laat iemand gewond raakt. Denk maar niet dat ik niet weet waarover ik spreek, ik heb zelf ook een opa verloren aan de gevolgen van roken. Gelukkig zijn er nu campagnes tegen roken op touw gezet, om de gebruiker zelf te waarschuwen voor het product, zoals bijvoorbeeld de choquerende foto’s op de sigarettenpakjes. Werkt dit? En vooral: is dit genoeg?

Stelling

Ironisch toch, dat een product dat verplicht antireclame voor zichzelf moet maken, toch 1 van de best verkochte producten ter wereld is. Laat ons dit even op een andere manier bekijken:
Stelling: ik eet heel erg graag waterijsjes. Zo graag zelfs, dat ik mij op een zonnige woensdagnamiddag bij 32°C met de fiets naar de supermarkt waag. Ik ga naar het vriesvak. Daar ligt een lekker dubbelpak raketijsjes en ik neem ze uit de koeler. Plots merk ik dat er in grote letters op het pak staat: “Waterijsjes eten is dodelijk”, met daarnaast een zeer indrukwekkende foto van iemand die spectaculair stikt in een ijsje. Wat doe ik?

A. Ik heb ongeveer 2 minuten nodig om het moeilijke dilemma van lekkere frisse waterijsjes versus het feit dat ik graag nog wil leven te overbruggen, maar besluit dat het mij niets kan schelen en koop ze toch. De volgende keer merk ik de waarschuwing niet eens meer op, en of de keer daarop nog komt, durf ik mij niet af te vragen.

B. Ik roep de hele winkel bij elkaar, gooi het pak terug in de vriezer en spring op mijn fiets. Ik ga ‘cold turkey’ af van de waterijsjes en zweer nooit meer iets kouds en veelkleurig op een stokje aan te raken.

C. Ik ben zeer geïmponeerd maar besluit het kritisch aan te pakken en te minderen van zeg maar 2 pakken per week naar een halve. Ik let ten zeerste op bij het eten ervan en besluit ze nooit of te nimmer aan mijn kinderen te geven.

Welke van deze is nu het meest geloofwaardig? In de realistische realistische zin, antwoord A. In de positieve realistische zin, antwoord C. Ik betwijfel of antwoord B ook maar ooit voorkomt in de realiteit, spijtig genoeg. Hoe komt dit nu? Waarschijnlijk is de “roken is dodelijk” campagne
al te veel herkauwd, en stellen de rokers zelf dag na dag vast dat het nog niet gebeurd is. Daarom misschien dat ze het minder gaan geloven. Als iemand elke dag “je gaat dood” tegen je zegt, klinkt het toch ook niet indrukwekkend meer? Nu gaan ze meer voor de “roken is moord” campagne, waar je kinderen ziet stikken in de rook van hun ouders. Pas maar op, voor je het weet beginnen ze dit ook al normaal te vinden.

Alles kan beter

Ik vind dat ze veel verder moeten gaan met die campagne! Nu spelen ze alleen nog maar op het visuele, maar dat kan toch veel verder? Ik weet niet of de 9e symfonie van Beethoven ook zo makkelijk te negeren valt als een foto op de achterkant van het pakje. Of een sigaret die de Dodenmars van Chopin fluit als je inademt! Of waarom niet op het sensitieve? Een kleine schoktherapie bijvoorbeeld. Misschien iets meer realistisch: een prijs voor iedereen die stopt met roken, of iemand anders helpt om te stoppen. In hoe minder tijd, hoe groter de prijs!

Geen excuses!

En dan dat aloude excuus: “ik probeer te stoppen.” Rokers vinden maar al te graag een excuus om zichzelf en hun omgeving gerust te stellen. De meeste rokers die “proberen te stoppen”, proberen helemaal niets, of niet hard genoeg. Het is gewoon een middel om hun eigen geweten te sussen, zoals je “nog ééntje” zegt als je aan het snoepen bent. Een roker die écht wil stoppen, doet dat ook gewoon. Toen mijn zus geboren werd, is mijn vader van de ene op de andere dag gestopt. Hij zei dat het gewoon een kwestie was van een knop omdraaien in je hoofd. En als hij het kan, waarom dan niet iedereen?
Bron: Xead.nl


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

 
;